Uzaktan gülümser çocukluğum
Telaşların en güzeli savrulur
Annemin eteklerinde
Gözleri uzak yollardan gelen
yolcuları bekler hüzünle…!
Bütün yaşanmışlıkları
Sarıp sarmalar duvarların
Kundaktaki bebek gibi
Şefkatle ve usulca…
Issız bir yamaçtan
Ormana bakan ev
Sorma bana hiçbir şey
Göçüp gidenleri
Birer….birer….!
Şimdi bir rüzgâr çalıyordur kapını
Bir de kırlangıçlar..
Nerede avlularında
Çığlık çığlığa koşuşan
O sevimli çocuklar ?
Asuman ŞAHİN
02/05/2018
Ne zaman kapısı ve pencereleri sımsıkı kapatılmış bir ev görsem memleketim gelir aklıma. Doğup büyüdüğümüz o güzel evlerin yalnızlığı terk edilmişliği dokunur yüreğime !!!
