AH BU ÇOCUKLAR
Toprak, haberleri izlerken, anasına sormuş: ‘Annee, doları olanların Allah’ı yok mu…” Ne desin kız. Kısa bir şaşkınlıktan sonra “Oğlum, o işlere, Bilal dayın bakıyor” diye geçiştirmeye çalışsa da Peh, Toprak Çocuk bu.
Telefon öttü, açtım. Zekkoş “Dayısı, Toprak’ın sana bir sorusu var. Biz bilemedik de” dedi. Toprak, sorusunu sordu. Aha sana bir kaya, nerene dayarsan daya. Nasıl diyim, çocuğa ki: Kuzum, bunların hepsinin yani Kapitalizmin Allah’ı paradır. Para da dolardır.
Kıvırmadan, Adana çocuğuna, Adanalıca cevap verdim: Erkekim, onların Allah’ı arsız. Bizimkini kandırıyor, kullanıyor. Olmadı, tekme tokat girişiyor. Anlayacağın, onların Allah’ı, bizimkini hep dövüyor.
“Bizim mahalledeki gibi gücü gücü yetene öylemi, dayı” dedi. Heye koçum heye dedim. Ne denir ki bu rezalete.
