Özelleştirilen Şeker fabrikalarının kapılarında pancar üreticileri perişan bir vaziyette bekliyor. Ancak şeker fabrikaları pancarı almamak için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar.

Dönemin Başbakanı Binali Yıldırım meydanlarda özelleştirmeyi hararetle savunarak ” Şeker fabrikaları özelleştirilince kapatılacakmış, üretim azalacakmış bütün bunlar yalan dolan. Bu fabrikalar daha fazla kapasiteyle çalışacak” diye boyundan büyük sözler sarf etmişti.

Ne oldu sayın Yıldırım? Bu sözlerinizi nasıl yuttunuz?

“işçiler ve aileleri endişe etmesin. Kimse mağdur olmayacak, kimse işten atılmayacak” sözünü de siz vermiştiniz seçim meydanlarında.

İşte meydanlardaki sözünüzün sonucu:

  • Muş Şeker Fabrikası’nda 146 işçi zorunlu emekli, 346 taşeron işçinin işine son verildi,
  • Çorum Şeker Fabrikası’nda 86 işçi zorunlu emekli, 92 taşeron işçi çıkarıldı,
  • Elbistan Şeker Fabrikası’nda 137 işçi zorunlu emekli, 31 işçinin işine son verildi,
  • Erzurum Şeker Fabrikası’nda 127 işçi zorunlu emekli, 149 işçi işten atıldı,
  • Erzincan Şeker Fabrikası’nda 68 işçi zorunlu emekli, 157 işçinin işine son verildi,
  • Afyon Şeker Fabrikası’nda 88 işçi zorunlu emekli, işten atılan işçi 28 oldu,
  • Bor Şeker Fabrikası’nda 65 işçi zorunlu emekli, 23 işçi işten atıldı,
  • Kırşehir Şeker Fabrikası’nda 119 işçi zorunlu emekli edildi,
  • Turhal Şeker Fabrikası’nda 128 işçi zorunlu emekliye edildi.