Sevgiyle doğdum,
sevgiyle büyüdüm,
sevgiyle yaşadım,
sevgiyle öleceğim.
Ben bana şahidim.
Kemal ÇELİK
– Sevgiyi, bilgiyi satmadım, alıcısına verdim.
– Hatıralar yaşlanan simaların koltuk değnekleri olur”
– 56-57 yıldır benim Ankara’m kale ve çevresidir. Buraya gelirken ayaklarım koşarak geliyor.
– İnsanlar ölüyor ama resimler, heykeller, yazılar iki taşın arasına sıkışıyor, kendini kurtarıp yüz yıllar sonrasına ulaşıyor.
– Biz sanatçılar boşlukları sevmeyiz ve boş da duramayız. Üretir, üretmek zorunda hissederiz kendimizi.
– 21. Yüzyıl Türkiye’sinin 81 ilinin sadece kırkında tiyatro ve kültür merkezi var. Oysa binlerce yıl önce yaşayanların yerleşim yerlerinde bir tane tiyatrosuz yer bulamazsınız.
– ABD’den gönderilen zarfın üzerinde “Ressam Amca Kale Ankara” yazıyordu. O zarf gelip beni buldu.
