LAFINI BİLMEYEN ÇAVUŞLAR
İnsanın söyleyecek haklı sözü olmayınca, saçmalıyor işte böyle. Ne diyor atasözümüz: “Lafını bilmeyen çavuşlar, döner bokunu avuçlar.”
Otur bir de şarkı tuttur: “Ne yaptım kendimi nasıl aldattım / Elimle ruhumu ateşe attım.” Ve o içi karanlık kafanı, duvarlara vur.
Kendini, haddini bilen insanlar için “Bir musibet, bin nasihatten iyidir” de ihtirasın, aklını, gözünü öyle karartmış ki bu atasözü de sana bir şey ifade etmiyor.
Yalanın şokundan çıkınca, şöyle bir düşünmen gerekirken ince ince, yeni yalanlara sığınıyorsun komikçe…
