YAVUZ HIRSIZIN BÖYLESİ
İt osurdukça yalan söyler. Bütün kepazeliği, rezaleti, acıları hem döller hem doğurur. Her ağzını açtığında bir yangın çıkar. Sonra düşer ortalığa deli danalar gibi günah keçisi arar. Gerçekleri dile getiren herkese anarşist, terörist, vatan haini diye iftira atar.
Ya Rab hani yalancının mumu yatsıya kadar yanardı. Üfle, sönsün artık şu yalan karanlığı. Kuşluğumuz yatsı oldu, yatsımz hacıyatmaz Bu mum yandıksıra insanlık yanar.
Tanrım, bana sabırdan söz etme. Göle su gelene kadar kurbağanın gözü patlar. Ha diyeceksin ki ben insan yarattım, akıl verdim. Kurbağalar gibi vırraklamak yerine, insan olsun konuşsunlar.
Tanrım, beni bağışla da senin bu mahlukatında yaratım hatası var. İşte o yüzden Tanrım, bizim bedestende bütün defolu mallar.
