Bilal Kayabay
DEDE – TORUN BİR ANEKDOT
Ekranlarda iki görünüp sözüm ona bir iki muhalif söz ettiği için, Metin Feyzioğlu’nu göklere çıkaran; yok CHP’nin başına geçsin; , yok cumhurbaşkanı olsun diye sosyal
medyada esip savuran damdagezen taifesi, nerelerdesiniz, nasılsınız…
Dedim de aklıma geldi:
Bu Metin’in dedesi Turhan Feyzioğlu, 12 Mart 1971 Cuntasının emriyle, CHP’den ayrılıp Güven Partisi’ni kurduğu günlerdir.
Feyzioğlu, Kayseri’ de seçim nutku atıp kürsüden inerken bastonuna
dayanarak kolundan tutan yaşlı bir emmi “Bak hele yavrıım, sen şu Kör Sayit’in oğlu değil misin” der.
Feyzioğlu, sözün gerisini hayra yormuş olmalı ki yüzünde bir tebessümle “He, emmi” der.
İhtiyar, sözüne devam eder:
“Bre oğlum, baban, alavere dalavere ile Kayseri’nin yarısını ele geçirdi. Sen de memleketin tamamına mı göz diktin.”
Bir siyasal mitingde böyle bir şokun hesabını varın siz yapın.
Dedesinden yola çıkarak, torunu suçlamak gibi bir niyetim yok.
Böyle bir tavrı da onaylamam.
Sadece bir anekdotu aktardım.
Birileri burdan yola çıkarak ahkâm kesmeye kalkmasın.
Nokta.
NAMUS VE CESARET
Hani hep söylenen İsmet Paşa’ya mal edilen bir söz vardır:
“Bir ülkede namuslular da gerektiğinde namussuzlar kadar cesur olmazsa o memleket batar…”
Bu sözün mantığında bir sakatlık, bir çelişki yok mudur ?
Namuslu insanlar, zaten cesurdur. Cesaretin kaynağı, namustur. Korkak insan, nasıl namuslu olur.
Şöyle çevrenize, ülkenin durumuna
bir bakın. Bütün korkaklar, namussuz; bütün namussuzlar korkaktır.
Çıkarlar ilişkilerinin bozulmasından korkarlar. Mevkilerini, makamlarını kaybetmekten korkarlar. Kurdukları yağma düzeninin bozulmasından korkarlar.
Korkmadıkları tek şey namuslarını kaybetmektir. Olmayan şeyi kaybetmekten korkulur mu.
Gemisini yürüten kaptandır, derler;
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın, derler. Bal tutan parmağını yalar derler; balı kovanı ile yerler. Bedava sirke baldan tatlı derler. Üzümünü ye bağını sorma derler… derler de derler…
Bu korkaklıkla, bu namussuzlukla hem kendi başlarını hem ülkenin hem toplumun başını yerler.
Yani, namuslu insanlar yani cesur insanlar olmasa, ülke zaten çoktan batmıştır.
