Hakka yarar işi, okkaya yarar taşı olmayan zat, zehir hafiyeliğe soyunmuş. Eşe dosta ‎peşkeş çekemediği bankalara “Nefesimiz ‎ensenizde”  diye gözdağı vermeye ‎yeltenmiş. Breh breh breh !..‎

Ne zehir hafiyeler gördü bu ülke. Demirel’in İçişleri Bakanı da böyle ‎posta  ‎koymuştu, muhalif olan herkese, özellikle, solculara.‎Adı, “Zehir Hafiye”olarak ‎ün salmıştı.‎

Zehir hafiyeleri, tarihin çöplüğüne ‎süpürdü zaman, ismiyle, nefesiyle.‎ Eğilmeyen ararmayan enseler yaşıyor, ölüsüyle, dirisiyle.‎

ZEVALİ GELEN KARINCA

Emre amade RTÜK ile; haktan hukuktan, adaletten nasiplenmemiş savcılar, yargıçlar ile; insaftan vicdandan yoksun emniyetçiler ile bir bilinmeze doğru uçan uçana.

Allah, devlete, millete zeval vermesin de bu uçuş, zeval uçuşudur. Ne der, bin yılların deneyiminden gelen atasözümüz:
“Zevali gelen karınca kanatlanır.”